Yeşiltepe’yi deprem vurmadı ama bugünlerde MASKİ vurdu.
Yeşiltepe kasabası, kurulduğu günden bu yana kısıtlı belediye imkânlarıyla hep büyük sıkıntılar yaşadı. 70’li yıllar, kısır siyasi çekişmeler içinde geçti. Kasaba o dönemde adeta siyasi olayların merkezindeydi. Şehir merkezine yakın olmasına rağmen, hak ettiği ilgiyi bir türlü göremedi. 1980 ihtilalinden sonra Yeşiltepe Belediyesi lağvedilince, kasaba Malatya Belediyesi’ne bağlandı. Bu değişim Yeşiltepe’nin makûs talihini bir nebze de olsa değiştirdi. Bir anda yollar, caddeler asfaltlandı. kalitesiz bir asfaltta olsa bu bir yenilikti.
Yeşiltepe, ilk kurulduğu günden beri içme suyunu kuyulardan ya da sondaj suyundan temin ediyordu. Kanalizasyon sistemi yoktu; herkes kendi foseptik çukurunu kendi imkânlarıyla açmak zorundaydı. Nihayet Malatya Belediyesi bu sorunu çözüp kanalizasyon hattını döşedi.Ancak, kasabanın yolları çoğunlukla toprak veya çakılla kaplıydı. Ana yol bile uydurma bir betonla döşendiğinden yollar köstebek yuvası gibiydi. Üstelik yazın tozdan, kışın çamurdan geçilmezdi. 2000’li yıllara kadar bu vaziyet sürdü.
Kasabanın en parlak dönemi, Ahmet Çakır zamanında yaşandı. O yıllarda bütün cadde ve sokaklar kilit taşlarla kaplandı. Aman Allah’ım! Ne büyük bir hizmetti bu! Bugün bile o dönemde emeği geçenlere dua ediyoruz. Hayal bile edemediğimiz caddelerimiz çiçeğe dönmüştü. Kendimizi bir Avrupa ya da Amerika kasabasındaymış gibi hissediyorduk. Özellikle, yağmur ve kar sularının oluklardan nazlı nazlı akışını seyretmek büyük bir mutluluktu. Ahmet Çakırdan bashsetmişken belirteyim Çakır Belediye başkanlığı dönemde sokak yollarına kilit taşı döşeme dışından dönemi hep parti içi çekişmelerle geçti. Ancak yiğidi öldürsende hakkını vermek lazım.
Bütün bu güzel hizmetlere rağmen, dünyanın gelişmiş ülkelerine baktığımda, bizde yapılanların hâlâ devede kulak kaldığını üzülerek görüyorum. Onlar altyapı sorunlarını iki yüz yıl önce çözmüşler. Bugün hâlâ o sağlam sistemleri kullanıyorlar. Her caddenin altında, bir aracın rahatlıkla girebileceği büyüklükte tünellerle bu işleri halletmişler. Bizde ise içme suyu, atık su ve doğalgaz hatları aynı yolun altından geçerken; elektrik ve internet kabloları hâlâ direklerin üstünde, yağmurun, karın, rüzgârın insafına terk edilmiş durumda.
Resim: Ahmet Çakır dönemi sokaklar
Elbette, eski bir yerleşim yerinin altyapısını tamamen değiştirip modern hale getirmek kolay değil. Ama henüz yeni imara açılmış bölgelerde neden bu sistemler uygulanmıyor, anlamak güç. Demek ki bizim büyükşehir yetkililerimiz Avrupadakilerden, Amerikalılardan, Japonlardan daha zeki (!) oldukları için bunu bir sebepten yapmıyorlar. Yeşiltepe kasabası daha çok müstakil bahçeli evlerden oluştuğundan site ve apartman bölgelerine göre nispeten depremden pek etkilenmedi. Bu durum kasaba sakinleri için bir avantaj olmuştu.
Gelelim bugüne…İçme suyu şebekesi yenileniyor. Eski asbestli hatlar iptal edilip yenileri çekiliyor. Ne kadar kepçe, dozer, kamyon varsa hepsi o güzelim yolları hallaç pamuğu gibi dağıttı. Görünen o ki bu çalışmalar kış boyunca sürecek. Şimdiden su kesintileri başladı, evlerde kadınların sabrı taştı söylenip duruyorlar. Benim asıl merak ettiğim şu: Bütün bu işler bittiğinde, sokaklar yine o eski güzelliğine kavuşacak mı? Yeniden desenli taşlardan, oluklarından nazlı nazlı akan yağmur sularını görebilecek miyiz? Asıl mesele on yıl önce Çakırın çizgisine kavuşulacakmı?
