Başlıktaki sorunun sorulma gerekliliği birçok sebepten kaynaklanıyor. Her geçen gün bir siyasetçinin anayasanın maddelerini ihlal etmesi ya da çarpıtmasıyla karşılaşıyoruz. Bu durum, özellikle AKP döneminde adeta bir alışkanlık haline geldi. Zira, anayasayı ihlal edenlerin iktidar açısından herhangi bir sorun yaşamadığı görülüyor; bu da anayasaya yapılan saldırıların devam etmesine yol açıyor.
Bu haftaki grup toplantısında Devlet Bahçeli, “İşin özünde hepimiz Müslüman değil miyiz? Hepimizin Allah’ı bir, peygamberi bir, kitabı bir, kıblesi bir, itikadı bir değil mi? Hem Aleviyiz hem Sünni. Hepsinden evveli de Müslüman Türk milletiyiz!” diyerek laikliğe bir darbe daha vurdu.
Burada yanlış anlaşılmaması gereken bir nokta var; Alevilere karşı uygulanan ayrımcılık ve engellerin mutlaka ortadan kaldırılması gerekiyor. Ancak bu yazının amacı, kesinlikle bu konuyu tartışmak değil. Temel hedefim, anayasanın ikinci maddesinde yer alan laik devlet ilkesinin önemini siyasetçilere bir kez daha hatırlatmaktır.
Bu konuda tekrar tekrar hatırlatma yapmak zorunda kalmaktan bıktınız mı sorusuna yanıtım hayır. Bu ilkeye yapılan her türlü ihlalle ilgili olarak doğruyu hatırlatmaya devam edeceğim. Laiklik ilkesine karşı olanlara karşı mücadele eden bir gazeteci olarak bu benim görevim. “Zaten sürekli ayaklar altına alınıyor, laiklik mi kaldı?” diyerek susmayı düşünmüyorum!
LAİKLİĞİ ÇARPITANLARA YENİDEN HATIRLATMA!
Devlet Bahçeli’nin söylediklerini daha iyi anlamanız için en basit şekilde bir kez daha ifade edeyim:
Laik bir devlette hiç kimse belirli bir dine inanmak zorunda değildir. Herkes istediği dine inanabilir ve o dinin gereklerini yerine getirebilir. Fakat, farklı bir inanca sahip olanlar ya da inançsız bireyler de vardır. Laik devlet, her inanç sahibine ve inançsızlara eşit mesafede durmalıdır.
Bu nedenle Sünni inancına tanınan hakların Alevilere de tanınması gerekmektedir.
Siyasetçilerin ve kamu görevlilerinin halkla etkileşimlerinde kendi inançlarına dayalı cümleler kurmaları, doğrudan laik devlet ilkesine aykırıdır. İnancınızı özel yaşamınızda istediğiniz gibi yaşayabilirsiniz; ancak kamu görevindeyken ya da siyasette “Müslüman Türk milletiyiz” demek, farklı inançlara sahip olanları ve inançsızları toplumun dışında bırakmak anlamına gelir.
Bu ülke sınırları içinde yaşayan vatandaşlarımız arasında Müslüman olanlar olduğu kadar, Müslüman olmayanlar da bulunmaktadır. Çoğunluğun kendini belirli bir dine ait olarak görmesi, herkesin inancının aynı olduğu anlamına gelmez. Eğer tek bir yurttaş bile farklı bir inanca sahipse ya da inançsızsa, o da diğer yurttaşlarla eşit haklara sahiptir ve Türk milletinin bir parçasıdır.
TÜRKİYE’DE YURTTAŞLAR EŞİTTİR; HAK DİN TEMELLİ DEĞİLDİR
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nda tanımlanan yurttaşlık, din, mezhep veya ırk temelli değildir.
Anayasanın 10. maddesi şu şekildedir: “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Kadınlar ve erkekler eşit haklara sahiptir. Devlet, bu eşitliğin yaşama geçmesini sağlamakla yükümlüdür.” Bu ifade, yurttaşlık eşitliğini açıkça ortaya koymakta ve uygulama açısından da gereğinin yapılması gerektiğini vurgulamaktadır.
Çoğunluk Müslüman olduğu için değil, 10. maddenin gerekliliği doğrultusunda Alevilere de haklarının verilmesi gerekmektedir. Bu durumu hukuken eşit haklara sahip olmayı “Müslüman olmakla” açıklamak, laikliği anlamamak demektir.
Bahçeli’nin hukuk kurallarını ve anayasal düzeni iyi bilen danışmanları mı var, yoksa onlar da mı onun gibi düşünüyor, bilemiyorum; ama yaptığı şey, laik devlet ilkesini ihlal etmekten başka bir anlam taşımıyor!
